Gods plan voor mijn kanker
Gods plan voor mijn kanker
Voordat ik Gods plan voor mijn kanker probeerde te ontwaren, ging ik door een aantal fasen heen waarin ik in mijn eentje op verschillende manieren met deze beproeving probeerde om te gaan (onder andere woede en depressie). Ik realiseerde mij al spoedig dat ik erg weinig geleerd had van mijn aanvankelijke gevecht tegen kanker. Ik was vastbesloten dat er iets goeds uit deze gebeurtenis zou voortkomen. Het eerste wat ik toen deed was om alles aan God en Zijn plan over te geven. Ik wist dat Hij van me hield, dat Hij een plan voor mijn leven had en dat Hij alleen het beste voor me wilde. En dus begon ik gewoon op Hem te vertrouwen. Ik stond oog in oog met mijn eigen sterfelijkheid en hoewel ik een heleboel dingen had om voor te leven, zoals mijn kleinzoon, toch was ik niet bang om te sterven. Als gelovige in Jezus Christus wist ik dat Hij een mens was geworden, aan het kruis de prijs voor mijn zonden had betaald en uit het graf was opgestaan. Daarom zou ik verzekerd zijn van een eeuwig leven in de hemel. Dus of ik nu zou blijven leven of zou sterven, ik zou in beide gevallen oké zijn. Dit hielp me om een groot gedeelte van mijn angst los te laten.
Bidden voor Gods plan...Beste God,
Dank U voor mijn kanker. U hebt alles in de hand en U houdt van mij. U weet wat het beste voor mij en mijn naasten is. U hebt een plan. Help mij om op U te vertrouwen en om een onderdeel van Uw plan te zijn.
Dank U God voor Uw liefde voor ons en voor de komst van Uw dierbare zoon Jezus Christus, die kwam om met ons te leven, ons te onderwijzen en voor ons te sterven zodat U ons vergeving voor onze zonden kon geven.
Dank U voor de gelegenheid om een moeder te zijn (en de geweldige verantwoordelijkheden hiervan). Dank U voor Uw voortdurende aanwezigheid, te midden van mijn vele tekortkomingen. Gebruik mijn kanker, zodat ik Randall dingen over U kan leren en zodat ik een godvruchtige invloed kan zijn in de levens van mijn stiefkinderen, mijn kleinkinderen, mijn echtgenoot, mijn tante, mijn moeder, mijn zus en haar gezin, vrienden en alle mensen die ik ontmoet.
Dank U omdat U mijn kanker gebruikt als een leermeester voor mij - om mij af te remmen en mij met U in contact te brengen. Help me om mijn kanker als een leermeester en als een avontuur te beschouwen, waarvan ik kan leren en vervolgens verder kan gaan. Zegen Bob en Randall en mijn lieve familie en vrienden terwijl zij mij op dit avontuur vergezellen. Maak ons sterk door onze zwakheden en onze afhankelijkheid van U.
Dank U voor Uw
vele zegeningen. Ze zijn ontelbaar. Help mij om de geest van mijn zonden uit het verleden te begraven, want ze zijn vergeven en vergeten. En help me om mijn dagelijkse zonden te herkennen en te belijden, zodat ik de liefde van Christus beter kan weerspiegelen en door U op een machtiger manier gebruikt kan worden.
“Vreugde onder beproevingen”
Het moet u tot grote blijdschap stemmen, broeders en zusters,
als u allerlei beproevingen ondergaat. Want u weet:
wanneer uw geloof op de proef wordt gesteld,
leidt dat tot standvastigheid.
(Jakobus 1:2-3)
Toen ik een jaar geleden vurig tot God bad om mij het geduld te geven om met een bijzonder moeilijke vijfde klas om te kunnen gaan, hoe had ik toen ooit kunnen vermoeden dat ik Zijn antwoord zou ontvangen via een terugkeer van mijn borstkanker. Mijn klas bestond uit 34 tien- en elfjarigen en leek tijdens de winter- en lentemaanden wel samen met me naar de chemotherapie te gaan. Ik zag in deze kinderen een liefdevolle, zorgzame houding naar boven komen, zelfs in de leerlingen met de grootste gedragsproblemen. Mijn emoties werden in deze tijd heen en weer geslingerd tussen angst en vreugde. Ik herinner me de dag waarop mijn klas mij zo ver kreeg dat ik mijn hoed afnam, zodat ze mijn kale hoofd konden zien. Hun reactie was: "Oh, hoe schattig! U lijkt wel een buitenaards wezen!”
Voorheen had ik Jakobus 1:2-3 nooit goed begrepen. Het drong niet echt tot me door hoe je blij zou kunnen zijn wanneer je allerlei beproevingen ondergaat; misschien wel achteraf, als alles voorbij is, maar niet wanneer je ze ondergaat. Mijn ervaring met kanker heeft mij de vreugde gebracht van de wetenschap dat mijn kinderen en kleinkinderen voor mij bidden. Het heeft me dichter bij God gebracht, maar ook dichter bij mijn man en door Bijbelstudies en gebeden ook dichter bij mijn Christelijke vrienden.
Mijn ziekte bracht mij ook veel geweldige nieuwe vrienden in mijn leven, via mijn Bijbelstudiegroepen en via een groep met de naam
"Bethel", een steungroep voor kankerpatiënten. Mijn ziekte heeft mij geleerd om van elke dag te genieten en om schoonheid, gezondheid en liefde op een diepere manier te waarderen. Mijn ziekte heeft mij meer begrip gegeven voor andere mensen met problemen. En mijn kanker heeft mij het geduld gegeven om vele medische procedures te doorstaan en om altijd op het antwoord van de Heer te wachten wanneer ik Hem om lichamelijke genezing vraag. En ondertussen is mijn geestelijke genezing een pure vreugde en ik geniet van de tijd die ik heb om een liefhebbende "Nina" voor mijn kleinkinderen te zijn nu ik met pensioen ben gegaan. Ik heb veel om vreugdevol over te zijn!
Lees verder