Positief denken
Toen hij zestien was, was mijn zoon een volwaardig lid geworden van de "religie" van het positief denken en de zoektocht naar succes. Hij begon in de zomervakanties voor zijn vader op zijn bouwplaatsen te werken. Zijn vader gaf hem een auto (het excuus was dat het een "bedrijfsauto" was), en daardoor was mijn zoon mobieler dan voorheen en kon hij zijn vader regelmatig bezoeken. Hij stak mijn zoon in de duurste kleren, hielp hem om gekozen te worden tot voorzitter van de studentenraad en hielp hem ook om gekozen te worden tot "meest uitmuntende tiener" in de regio. "Je kunt alles bereiken wat je maar wil, als jij je zinnen erop zet", zei zijn vader altijd. De toelatingsformulieren voor de meest prestigieuze universiteiten aan de oostkust begonnen in de brievenbus te vallen.
In deze periode gingen mijn tweede echtgenoot en ik regelmatig naar een psycholoog om aan onze relatie te werken. We leefden een jaar lang gescheiden van elkaar. Hij kwam pas naar huis terug toen zijn handel in klassieke auto's failliet ging. Mijn zoon kon niet goed overweg met de terugkeer van zijn stiefvader en behandelde hem als een "jongere broer": hij zei dat hij al een vaderfiguur had en geen behoefte had aan een tweede.
Ik stond oog in oog met de mogelijkheid dat ook mijn tweede huwelijk zou mislukken. Als Christen zag ik dat ik mogelijk de grootste fout van mijn leven zou herhalen. Naast de steun die ik uit de Christelijke wereld ontving, ging ik ook op zoek naar emotionele hulp in de vorm van positief denken en positieve expressie. Ik volgde cursussen van John Robert Powers en Dale Carnegie. Ik probeerde zo goed mogelijk met de situatie om te gaan.
Copyright © 2002-2021 AllAboutHeart.org, Alle rechten voorbehouden