Verhoorde gebeden
Verhoorde gebeden
Mijn kanker verslechterde en het aantal behandelmogelijkheden slonk. Ik besloot om mijn baan in het onderwijs op te geven en mij de rest van mijn leven te concentreren op Gods plan. Tussen de behandelingen en de neveneffecten door was ik betrokken bij allerlei activiteiten waarmee ik anderen in soortgelijke omstandigheden probeerde te bereiken. Ik wilde mijn beproeving en mijn geloof met hen delen. Terwijl mijn kanker verslechterde, nam de emotionele betrokkenheid van mijn zoon bij mijn herstel toe. Zijn hart leek niet meer zo versteend en hij begon op zoek te gaan naar "spirituele" manieren om te mediteren en te bidden. Zijn vrouw greep deze gelegenheid aan en suggereerde dat het wellicht een goed idee zou zijn om samen als gezin naar de kerk te gaan. Ze vonden een grote, eigentijdse kerk waar mijn zoon zich op zijn gemak voelde. Hij begon de kerk regelmatig te bezoeken, "om zijn vrouw en zijn gezin te steunen". Al die jaren waarin ik voor hem gebeden had begonnen vruchten af te werpen.
Na enkele maanden kwam mijn zoon in contact met een voorganger die de Bijbel op een heel rationele manier benaderde en ook goed bekend was met het ondersteunende bewijs voor de Bijbel. Hij sprak rechtstreeks tot het hart van mijn zoon. Weer maakte mijn schoondochter optimaal gebruik van de gelegenheid; zij daagde mijn zoon uit om een cursus te volgen die in hun kerk zou worden gegeven. Deze cursus was eveneens gebaseerd op het beschikbare bewijs voor de Bijbel en zou meerdere weken duren. En met zijn gebruikelijke trots nam hij die uitdaging aan.
Mijn zoon hield zijn woord en volgde de cursus. Ongeveer zes maanden later, op Moederdag, vroeg hij me of hij die dag samen met mij naar de kerk kon gaan. Op die dag, aan mijn zijde, gaf hij na twintig jaar zijn leven opnieuw aan Christus over. Daarna hadden we samen ontbijt en sprak hij met me over zijn nieuwe levensweg en hij vroeg me of ik in het volgende hoofdstuk van zijn leven zijn geestelijke mentor wilde zijn. Natuurlijk was ik dolgelukkig! Na twintig jaar lang vurig gebeden te hebben, kwam mijn grootste wens in vervulling. Na vijf jaar kanker kreeg mijn pijnlijke beproeving eindelijk zin. Ben geduldig, geef niet op, bid onophoudelijk... God weet alles en Hij heeft de volledige controle over het perfecte tijdschema.
Vandaag deelde ik mijn getuigenis voor de derde keer tijdens onze jaarlijkse themaweek in de kerk. Ik weet zeker dat anderen zich hierdoor gezegend voelden, maar ongetwijfeld niet zoveel als ikzelf. Dit jaar vroeg Randy mij of hij ook wat mocht zeggen over de manier waarop mijn kanker hem naar de Heer had teruggebracht. God beantwoordt gebeden op ondoorgrondelijke manieren. Hij zorgt ervoor dat alles uiteindelijk goed zal komen voor mensen die in Hem geloven. Hij beantwoordt het vurigste gebed van een moeder voor de ziel van haar geliefde zoon.
Tijdens Randy's gedeelte van ons praatje voelde ik zo veel liefde! Randy had mij eerder gevraagd hoe hij de belangrijkste kennis van Christus in zijn hart kon krijgen. Nou, ik was er getuige van hoe dat gebeurde toen hij zeer emotioneel sprak over de manier waarop mijn kanker zijn leven had beïnvloed: hij had zo veel liefde in zijn ogen toen hij mij aankeek! Hij was verbaasd dat veel aanwezige moeders door zijn verhaal aan de "verloren zoon" dachten; het gaf hen hoop voor hun eigen dolende kinderen. Een vriendin sprak me aan en zei: "Randy zal een echte man van God worden!"
Dank U voor Uw beloften voor Randy!
Wat is uw reactie?
