Vrije wil
Vrije wil
Tegen de tijd dat hij vijftien jaar oud was, ging mijn zoon helemaal niet meer naar de kerk. Hij wilde geen "hypocriet" zijn. Hij had altijd een reden klaar om van huis weg te zijn wanneer wij onze wekelijkse Bijbelstudie deden. Hij zei: "Weet je niet dat je surfende drugsgebruikers in huis hebt?"
God houdt zo veel van ons dat Hij ons een vrije wil heeft gegeven. Ik gaf mijn zoon ook een vrije wil. God beloofde mij iets in de jaren waarin ik het fundament legde voor mijn zoon: "Leer een kind van jongs af aan de juiste weg, en het zal er niet van afwijken wanneer het oud geworden is." Daarom wist ik dat ik mijn deel van het werk gedaan had, al was het ontzettend moeilijk om een stap terug te doen. Ik wist dat mijn zoon zelf, op eigen kracht, een persoonlijke relatie met God moest zien te ontdekken.
God is onze hoop en onze belofte. Hij heeft de touwtjes stevig in handen en Hij verricht wonderen. Wij maken deel uit van Zijn gezin en Hij houdt van ons. Zelfs wanneer we ernstig in de problemen zitten, hoeven we niet bang te zijn. We hoeven Hem alleen maar te vertrouwen. Hij geeft om onze dagelijkse behoeften en onze problemen. Hij kan het grote totaalbeeld zien. Hij weet wat voor ons het beste is. We moeten in Hem berusten, Hem gehoorzamen en dagelijks op zoek gaan naar Zijn wil door te bidden en de Bijbel te lezen. God kijkt naar onze harten. Onze problemen kunnen ons dichter bij God brengen en onze harten genezen, zodat we voor anderen een weerspiegeling kunnen zijn van Zijn licht en Zijn liefde.
Hoewel ik in deze tijd een paar stappen terug deed, bleef ik wel bij zijn leven betrokken. Ik hield bepaalde grenzen in stand die nog steeds niet mochten worden overschreden. Ik probeerde, wanneer dat mogelijk was, nog steeds een goed Christelijk voorbeeld te zijn. Zijn vader wilde mijn zoon naar een universiteit aan de oostkust sturen. Ik won dit debat met zijn vader en wist hem zo nog enkele cruciale jaren bij me te houden. In deze periode wist ik ook zelf een universiteitsdiploma te behalen. Dat was een goed voorbeeld voor mijn zoon en hierdoor werd onze tijd samen aan de keukentafel met nog enkele vormende jaren verlengd.
Laat mijn onderricht niet los, houd het vast,
vergeet het nooit, het is je leven.
(Spreuken 4:13)
Wat is uw reactie?
